Por figura e Levrattos arrin të tejkalojë kronikat sportive dhe të futet në kulturën popullore të duhur falë një kënge shumë të dëgjuar në ato vite që në kor këndon: “Oh oh oh oh çfarë sulmuesi! Oh oh oh oh ti je këlysh! Je më i më mirë se Levratto, çdo gjuajtje shkon në rrjetë, oh oh oh çfarë sulmuesi! ” Ajo këndohet nga “Quartteto Cetra”, një grup shumë i njohur në periudhën e pasluftës. Këto janë vitet e rindërtimit, ato të transmetimeve të para të Rai-t dhe të festivaleve të hershme Sanremo.Levratto ka lënë prej vitesh futbollin e luajtur dhe është bërë trajner, por gjuajtja e tij shkatërruese dhe bëmat e tij në fushën e lojës, ende nuk janë harruar.

Gjithashtu ka shumë histori rreth tij: thuhet se gjatë një ndeshjeje kombëtare në Olimpiadën e 24-të, një goditje mjaft e fuqishme e tij godet portierin kundërshtar në fytyrë, të cilit i këputet dhe një pjesë e gjuhës. Levrattoo vdiq në moshën 64 vjeç në 1968, e madje dhe në orët e fundit të jetës së tij, ai mendonte për futbollin. Ai ishte në shtratin e tij, por është i bindur se ishte ende në fushë. I kapur nga deliri, ai nxit shokët e tij imagjinarë: “Shkoni, shkoni përpara”.

Felice Virgilio Levratto (Carcare, 26 tetor 1904 – Genoa, 30 qershor 1968) fillon karrierën e tij të futbollit në Vado Ligure me të cilin në 1922, në moshën 17 vjeçare fitoi kupën e parë italiane të historisë. Pas shtatë vjetësh në Genoa, në vitin 1932 shkoi tek Ambrosiana Inter ku për dy sezone kaloi formoi dyshen e sulmit me Giuseppe Meazza. Ai pastaj luajti dy sezone në Lazio dhe përfundoi karrierën e tij në Savona. Gjithashtu, ai numëroi 28 paraqitje dhe 11 gola me skuadrën kombëtare, me të cilat fitoi dhe medaljen e bronxit në Lojërat Olimpike të vitit 1928.