Dhe te mendosh qe per shume vite futbolli nuk i interesopi aspak. Dashuria e tij e madhe ishte ciklizmi, e ne ato kohe ishte momenti i Coppio dhe Bertali. Por ai qe bindi Carlo Rinaldo Masseronin, sipermarres nga Lombardia, qe te behet president i Interit, ishte numri nje i CONI, Carlo Rino Parenti.

Ishte viti 1942, Italia ishte totalisht e perfshire ne Luften Boterore dhe kampionati ishte i nderprere. Masseroni u bind ne pak kohe dhe u apasionua aq shume me ngjyrat e Interit sa e beri arsyen e ekzistences se tij. Presidenca e tij beri historine per motive futbollistike dhe jo vetem. Ishte ai qe zyrtarizoi ne 1945 se klubi do te rikthehej te quhej Internazionale pasi regjimi fashist e kishte detyruar me dhune qe per rreth 15 vite, Interi qe quhej Ambrosiana. Por edhe nga ana sportive, Masseroni u impenjua qe ta beje Interin te madh. Bleu kampione me vlere nderkombetare si Benito Lorenzi, suedezin Skoglund, hollandezin Faas Wilkes dhe hungarezin Nyers.

“Ambrosiona nuk do te ekzistoje me. Internazionale do te rikthehet qe quhet vetem Internazionale.”

Vitet e tij te para tek Interi ishin te nje niveli te larte, por te vakta me suksese. Ndermjet 48′ dhe 52′. me fakt, zikalterit arriten te dilnin dy here te dytet dhe dy here te tretet. Por ne ato sezone u hodhen bazat per fitoret e medha. Ne vitin 1952, Masseroni therriti ne pankinen e Interit Alfredo Fonin, qe si lojtar kishte fituar Boterorin e 1938. Interi u be e pathyeshme dhe fitoi dy kampionate me radhe pas nje mungese prej 13 vitesh. Vitin pasardhes, ne 1955, Masseroni ja la klubin Angelo Morattit. E aty lindi pikerisht Interi i Madh.

Carlo Rinaldo Masseroni lindi ne Milano ne 1981 dhe ishte nje sipermarres italian ne industrine e gomave. Ne 1942 bleu Interin dhe u be presidenti i 14 i historise se klubit. Gjate presidences se tij, zikalterit fituan dy kampionate ne 1953 dhe 1954. Vitin pasardhes ai ja shiti klubin Angelo Morattit. Vdiq papritur ne 1957 per shkak te nje infarkti kardiak.

© Ndalohet riprodhimi i lajmeve pa lejen e Inter Club Albania.