Tek goli i dyte i Bolognes nuk mund te beje asgje, tek i pari dyshimet jane me te medha. Por ben dy pritje ne fund mbi Acquafresca qe shpeton Interin nga nje humbje katastrofike. Pritje qe vlejne si nje gol.

Jo mire. Kur kalon ne te majte me daljen e Juan, Bologna gjen shume hapesira me Khrin dhe krijon superioritet numerik. Ka ne ndergjegje golin e dyte te Bolognes. Gabimi i tij i pare.

Bologna i sjell kujtime te keqija, por ai nuk ndikohet dhe nxjerr nje paraqitje te shkelqyer, e disata. Dhe do ishte edhe me mire nese nuk do ishte i detyruar te niste aksionet. Perpara syve te presidentit qe do te beje maksimumin ta mbaje ne Milano. Me te vertet nuk mund te luante ne Livorno?

Me shume se mbrojtes qendror, luan si lojtar i krahut te djathte, duke mbrojtur Nagatomon pa patur asnje problem nga Garics. Jo rastesisht, sapo del ai, Garics perfiton dhe nis aksionin per golin e pare.

Alternon veprime te mira dhe disa te tjera te dobeta. Vuan pak ambjentin e San Siros, qe transformohet ne pasiguri ne stopime dhe ne mbulime kundershtaresh. Mund te beje me mire.

Pjesa e pare shume e mire, kap shume topa dhe kerkon edhe konkluzionin ne porte. Ne pjesen e dyte, kur duket sikur ka dale nga loja, rindizet dhe i jep Icardit asistin per golin e dyte. Shume iniciativa te mira nga ana e tij, por bie disi ne fund.

Paraqitje normale per Cuchun, qe mban me vendosmeri pozicionin e tij dhe limitohet me veprime bazike. Koka e Icardit i mohon ndoshta nje gol ne pjesen e pare, dhe nga ana tjeter Kone e mund ne lojen ajrore.

Momenti i tij nuk eshte nga me te miret. Edhe pse tregon disa caste kualiteti te larte, nuk hyn dot ne ndeshje sic duhet. Ne te djathte, komunikimi me D’Ambrosion le per te deshiruar. Ne te majte, behet me i vlefshem, por nuk ja del te beje nje kros te sakte, asnje.

Mire ne sulm, keq ne mbrojtje. Kur shtyn, Interi eshte shume i rrezikshem, jo rastesisht asisti per golin e pare eshte i tij. Por sapo del Juan, humbet sigurine ne gjysmefushen e tij. Per menyren si fillon aksioni i golit te pare te Bolognes, Garics duket Pastore.

Per nje ceshtje centimetrash nuk arrin te shenoje golin e dyte qe do ndryshonte fatin e lojes. Pastaj duket pak, sepse luan larg portes dhe sepse Icardi i merr “dukshmerine”. Mori penalltine e pare per Interin, por Milito nuk arriti ta kthente ne gol.

Cfare te thuash, paraqitja e tij me e mire qe kur vesh fanellen zikalter. Dopiete e mrekullueshme dhe shume pune, sidomos ne mbrojtjen e pozicionit dhe topit. Prova e tij eshte nje nga kenaqesite e pakta per Thohir.

Nje mbremje ku ishte ulur ne pankine, kthehet menjehere ne impenjative. Ai siguron eksperiencen e zakonshme dhe nuk ka faj ne dy golat e Bolognes.

Hyrje shume pozitive per talentin zikalter, i munguari i bujshem qe pritej te luante nga minuta e pare. Veprimet e tij krijojne superioritet dhe me Hernanes di te merret vesh shume mire. Kandidature kryesore per ndeshjen kunder Sampdorias.

Respekti me i madh per Princin, por sapo kishte hyre ne fushe, duhet ta gjuante ai ate penallti?

Me ne fund nje nisje loje ashtu sic duhet, e cuar dem nga pakujdesia e disate ne mbrojtje. Mbi shpirtin e skuadres ne sulm dhe deshiren per te sulmuar, nuk mund te themi gje, por mungon cinizmi qe sherben per te mbyllur keto ndeshje. Dhe vijne denimet, rastesore, por te parashikueshem. I pavlefshem sbilancimi i skuadres ne fund, nje film i ripare qe nuk sjell asgje. Nuk ka aspak fat, por jemi gjithmone ne pyetja e zakonshme? Sa pergjegjesi ka nje trajner nese ne mbrojtje behet nje gabim rastesor dhe nese Militos i pritet penalltia?