Italia eshte nje Republike e themeluar mbi… qarjet. Tashme qahen te gjithe per gjithcka. Mjafton te hapesh tv sportive, te perditesohesh me konferencat para dhe pas ndeshjeve per te vene re dhe te degjosh qarje te cdo tipi.

Duke qendruar ne mikrokozmosin e formacioneve qe kryesojne, marrim se pari shkelmimet e Antonio Contes. Ai, qe ka fituar dy skudeto radhazi eshte i afte te perdore taktiken e “duarve lart”. Atehere nese ne Europe kundershtaret jane me te forte sepse kane nje buxhet gjidand qe ben diferencen, ne Itali na thuren komplote mediatike qe nuk i duan bardhezinjte per te treten here radhazi fitues. Nje strategji qe i sherben se bashku me episode arbitrale ne favor te te tijve dhe me vjen ne mendje goli i anulluar i Paloschit te Chievos ne rezultatin 1-1 apo goli i Tevezit ne derbyn me Torinon. “Do na ndodhe te kemi disa deme”, thote tekniku bardhezi. Ndersa piket i shtohen.

Nga principi baze nuk ngelet mbrapa as Massimiliano Allegri. Sigurisht i mesuar keq ne muajt e shkuar(Pizarro ka disa argumenta per kete…), tani teknikut kuqezi nuk duket se e ka te lehte te beje llogarite pa ato “ndihmat” nga gjykimet arbitrare, qe ia kane mesuar aromen Balotellit dhe kolegeve dhe nuk bien me pre e tyre si njehere e nje kohe. “Shpresojme te mos na mohojne penallti te dukshme”, tha ne nje nga shume konferencat. Sa per te thene gjithmone…

Nga qarjet e lehta nuk eshte imun as Rafa Benitez. Spanjolli, i njohur si nje nga ata qe gjejne justifikimin e radhes, nuk mund te flase keq per arbitrat, deri tani kunder vetem ne ndeshjen me Juven dhe jo per fakte flagrante( nese sdo quajme keshtu pozicioni jashte loje i Llorentes apo e mbajtura e Ogbonnas mbi Higuain). Dhe keshtu vemendja spostohet nga i miri Rafa mbi buxhetin. Ndodhi pas humbjes ne J Stadium: “Juve eshte nje skuader qe ka qindra miliona te faturuar me shume se te tjerat dhe eshte normale qe fiton”, tha pas 3-0. Po si: nuk kishte patur nga De Laurentiiste gjithe lojtaret qe kishte kerkuar ne merkato? Qe efekti spanjoll po venitet me disa jave vonese ne krahasim me aventuren zikalter? Ndoshta.

Nga shume qaramane, ka nga ata qe flasin edhe me fakte. Eshte Rudi Garcia, Vincenco Montella eshte edhe Walter Mazzarri. Tekniku toskan, kete vit, duket se eshte bere me diplomat.  Dhe qe ka patur me shume per te folur, ka preferuar te heshte si ne rastin e sfides me Torinon. Ne krahasim me vitet e kaluar, Mazzarri duket me i permbajtur, me pak agresiv. Kompakt, reflektuar dhe pak thumbues ndaj protestes se movioles. Dhe jo vetem. Grupin per dore, baza eshte ajo e vitit te kaluar. Madje ne keto kohe Milito dhe Cassano ishin ne top forme, ashtu si edhe Samuel. Sot, ne fakt WM gjendet vetem me nje Palacio perpara, me Campagnaron( me i miri ne mbrojtje deri ne 26 shtator) jashte prej 7 ndeshjesh dhe me nje mesfushe qe nuk shkelqen per shkak te revolucionit. Ne fakt ja qe kura funksionon. Njerez te deklasuar si Alvarez dhe Jonathan kthehen ne komponente te pazevendesueshem dhe perpara mjafton vetem il Trenza, pa perjashtuar zgjidhje te perkohshme. Zero histerizma, asnje e qare me denese. As atehere kur vetem me nje te goditur duhet te heqesh dore nga kapiten, nga mbrojtesi me i mire ne skuader, nga tre prej kater sulmuesve dhe nga portieri qe te gjithe duan. Urte dhe ne pune.

Pikerisht, sepse Italia eshte nje Republike e bazuar mbi punen. Apo jo?

  

© Ndalohet riprodhimi i lajmeve pa lejen e Inter Club Albania.