Ka qene me te vertete nje nate magjike ajo per Interin dje ne San Siro qe ka arritur te kaloje ne turin tjeter te Kupes se Italise.

Zikalterit edhe pse me 9 ndryshime ne formacion dhe me shume rezerva, kane arritur qe ta mbyllin pjesen e pare me rezultatin 1-0.

Nderkohe, ne pjesen e dyte, mes shume rasteve te humbura, Interi shkoi ne disavantazhin e dy golave ne pak minuta.

Gjithesesi, nje rrafishate e Andrea Ranocchias ne minuten e 91, me pak shije Juventusi (edhe atehere Interi kishte shenuar ne minuten e 121, pra ne ekstrem) dergoi Interin ne shtesa kesaj radhe.

Ajo qe nuk u pa ne televizion eshte fakti se ka qene nje nga golat me te ndjere ne San Siro dhe me te festuar ndonjehere me publikun qe ka festuar per minuta me radhe pak nga bukuria e golit por pak edhe nga fakti se pikerisht Ranocchia shenoi me nje rrafishate apo gjysme-rrafishate, quajeni si te doni.

Nderkohe, festimi i Simone Inzaghit ka qene vertete shume i bukur, emocional, por akoma me emocional ka qene te goli i shenuar nga Stefano Sensi.

Ai ka qene basti me i bukur i nates se djeshme sepse Sensi ka qene me nje hap te Sampdoria dhe pak veta do e kishin futur ne fushe ate.

“Fjalet e tij kane treguar ne fund te ndeshjes se ai ka pasur besim te Sensi gjate gjithe kesaj kohe, por qe titullaret ne kete moment tek Interi jane vertete shume lart per tu cenuar ne pozicionin e tyre.”

“Nderkohe, Sensi vete eshte pare me nje lumturi qe i mungonte qe prej sezonit te pare me Conten, ku ai kishte mahnitur boten.”

“Me te vertete nje nate magjike dhe e cmendur per Interin: gjithcka qe ndodhi dje ka qene speciale.”

© Ndalohet riprodhimi i lajmeve pa lejen e Inter Club Albania.